Jeżeli masz to szczęście i mieszkasz w tradycyjnym domu zbudowanym z cegły i zauważyłeś, że na ścianie pojawiły się jakieś uszkodzenia nie czekaj aż będzie ich więcej. Koszt wymiany jednej cegły, ewentualnie kilku, które zostały uszkodzone przez mróz lub po prostu zniszczone mechanicznie jest żaden w porównaniu z kompleksową renowacją zrujnowanej ściny z cegieł. Ten moment, w którym koszt renowacji przekracza budowę od podstaw jest łatwy do przeoczenia. Zwykle bywa tak, że zamieszkujecie w starych domach po dziadkach. Dziadkowie zwykle żyli długo i szczęśliwie jednak na starość trudno im było dbać o dom, który starzał się wraz z nimi. W takich przypadkach reszta członków rodziny, niepewna co do podziału spadku po śmierci staruszków, nie dbała o dom dziadków. Po co? Jeżeli nie było wiadomo, czy będzie mój? Czy może dostanie dom ciotka? A może ten kuzyn, który sypie anegdotami przy wigilijnym stole, przy którym spotykamy się wszyscy raz do roku? I tak mijają lata mierzone rodzinnymi spotkaniami u dziadków w okresie świąt. Aż jedno z nich umiera. Kilka miesięcy później z tęsknoty odchodzi drugie. W tym roku na wieczerzę wigilijną pojedziecie do najstarszego z dzieci. Podzielicie się opłatkiem i ustalicie, komu przypadnie dom po dziadkach. To będzie ostatnie, wspólne spotkanie w tym gronie. Już nigdy więcej nie zobaczycie się w komplecie. Z takich spotkań przynajmniej kilka osób wyjdzie niezadowolonych. Ktoś zawsze czuje się pokrzywdzony, potraktowany niesprawiedliwie. Ktoś uważa, że jemu się należało więcej. Cóż, taka jest natura ludzka. Tego nie zmienisz. Ten, komu przypadł w spadku zrujnowany domek dziadków nie ma powodów do radości. Dopiero teraz zaczynasz dostrzegać ile pracy oraz ile pieniędzy będziesz musiał zainwestować, by przywrócić budynek, do stanu, które pamięta z dzieciństwa. Zaczyna się szukanie w internecie, na forach. Wysyłanie majlli z prośbą o wycenę itp. Wreszcie ów dowiaduje się, że musi mieć bardzo dużo czasu wolnego, odwagę i zdolności techniczne albo musi być bogatym człowiekiem, żeby sfinansować remont. Zwykle nie ma ani jednego ani drugiego. Zapada decyzja o sprzedaży. Dom po dziadkach, w stanie ruiny, trafia na rynek wtórny handlu nieruchomościami. Może ktoś go kupi.

Renowacja podłóg – końcowy etap remontu starego domu obejmuje renowację lub położenie nowych podłóg. W dawnych czasach często budowano domy bez fundamentów bezpośrednio na piaszczystym podłożu lub gruncie. Dlatego podczas remontu może okazać się niezbędne wyrównanie podłoża, a także zniwelowania wszelkich nierówności.

Ocena stanu technicznego komina umożliwi dobór metody naprawy, odpowiednich rozwiązań i materiałów konstrukcyj­nych przewodów kominowych. Komin, podobnie jak każdy inny element budynku, wymaga re­montu w czasie eksploatacji. W starszych budynkach najczęściej występują tradycyjne kominy murowa­ne z cegieł. Cegła i spoiny po pewnym czasie użytkowania komina ulegają uszkodzeniu na skutek korozji wywo­łanej agresją czynników zewnętrznych (np. klimatycznych, odprowadzanych gazów, temperatury), wtedy komin wy­maga remontu. Innym powodem prze­prowadzenia prac modernizacyjnych systemów kominowych jest chęć do­stosowania ich do obsługi nowoczes­nych urządzeń grzewczych. Obecnie komin to nie tylko integralna część budynku, ale i systemu grzewczego. Na rynku dostępne są kotły opalane bardzo wieloma rodzajami paliw (gaz, olej, drewno, pellet, węgiel w różnych postaciach itd.). Duże zaawansowanie technologiczne urządzeń grzewczych wymaga użycia dobranego systemu kominowego. Odpowiednio dobrany do urządzenia grzewczego system kominowy pozwoli zapewnić energo­oszczędną i bezawaryjną pracę urzą­dzenia, a tym samym większe bezpie­czeństwo środowiska i użytkowników. Wybór sposobu naprawy przewodów kominowych Każdy przypadek naprawy komina powinien być rozpatrywany indywi­dualnie. Przed wyborem metody na­prawy systemu kominowego należy skorzystać z wiedzy fachowca w celu wykonania opinii kominiarskiej. Wyko­nanie oceny stanu technicznego ko­mina umożliwi dobór metody naprawy, odpowiednich rozwiązań i materiałów konstrukcyjnych przewodów komino­wych. Jeszcze przed wykonaniem re­montu przewodu kominowego dobrze jest znać rodzaj urządzenia grzew­czego, które będzie obsługiwane. In­formacje o wielkości otworów wylo­towych z pieca, wymaganej sile ciągu kominowego, rodzaju paliwa, tempe­raturze pracy itd. umożliwiają wybór sposobu remontu i zabezpieczenia przewodu kominowego. Fot. 1 Głowica w czasie czyszczenia przewodu kominowego Wybrane przykłady remontu przewodów kominowych Czyszczenie komina z nagromadzonych sadz smolistych metodą wypalania W praktyce coraz częściej się spo­tyka przewody kominowe uszkodzone przez nagromadzenie się sadz smo­listych. Tego typu zanieczyszczenia najczęściej są wynikiem stosowania złej jakości paliw, dostarczenia zbyt małej ilości powietrza potrzebnego do spalania paliw, wad konstrukcyj­nych i eksploatacyjnych przewodów kominowych. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w literaturze [1,2, 3]. Prace wstępne Wypalanie komina wykonywać mogą tylko doświadczeni mistrzowie ko­miniarscy. Zanim zostanie podjęta decyzja o wypalaniu komina, należy wykonać opinię kominiarską, której celem jest ocena stanu konstrukcji komina i ocena odporności na wysoką temperaturę. Następnie trzeba odłą­czyć wszystkie podłączone do komina urządzenia i zamurować wszystkie otwory w przewodzie kominowym. Ocenę zarówno stanu technicznego, jak i odporności na wysoką tempe­raturę dokonuje się przez inspekcję wewnętrznej części przewodu ko­minowego, sprawdzenie szczelności i wizualne oględziny konstrukcji komi­na. Przed przystąpieniem do wypala­nia w pierwszej kolejności należy usu­nąć stwierdzone podczas oceny stanu technicznego nieprawidłowości, takie jak pęknięcia, ubytki w konstrukcji przewodów kominowych, uszkodzone ławy i drabiny, nieszczelności prze­wodów kominowych. Kolejnym krokiem jest odsunięcie od ścian kominowych wszystkich łatwopalnych materiałów. Zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu Metoda wypalania jest bardzo niebez­pieczną metodą oczyszczania komina z sadz typu smolistego. Temperatura palących się sadz może przekroczyć 1000oC, dodatkowo podczas wypala­nia występuje duże zadymienie. Dla­tego bardzo ważne jest, aby przed podjęciem prac zabezpieczyć obiekt pod względem przeciwpożarowym. W trakcie wypalania powinien być za­pewniony dostęp do przewodu komi­nowego na całej jego długości. W mo­mencie gdy jest pewność, że wypalanie może się odbyć w dogodnych i bez­piecznych warunkach, wówczas bez przeszkód można ustalić termin prze­prowadzenia prac. O terminie wypala­nia należy powiadomić Straż Pożarną [4]. Czynności profilaktyczno-zapobiegawcze kończy się rozmieszczeniem sprzętu gaśniczego na dachu oraz in­nych miejscach, gdzie istnieje niebez­pieczeństwo powstania pożaru [1]. Na powierzchnię dachu należy wyprowa­dzić wąż gaśniczy z wodą, a w innych zagrożonych miejscach rozmieszcza się gaśnice. Dodatkowo w ww. miej­scach ustawiamy pojemniki z wodą i piaskiem oraz wiadra, łopaty i tłumi- ce. Zakładając, że podczas wypalania mogą powstać pęknięcia ścian komino­wych lub wymagane będą inne zabez­pieczenia poprzednio nieprzewidziane, należy przygotować odpowiednią ilość zapraw wraz z cegłami i podstawowy­mi narzędziami murarskimi [4]. Proces wypalania Proces wypalania umożliwia pozbycie się sadzy pochodzenia smolistego z przewodu kominowego. Metoda ta może spowodować uszkodzenie kon­strukcji komina, ponieważ palące się na całej długości przewodu sadze mogą przekroczyć temperaturę bez­pieczeństwa, w szczególności gdy nagromadzony został większy osad sadzy. Aby uniknąć zagrożenia, zaleca się wypalanie sadzy odcinkami (który­mi mogą być kondygnacje), poczyna­jąc od góry. Przygotowanie urządzenia do wypala­nia dymowego przewodu kominowego powinno przebiegać według następu­jącej kolejności [1]: – ustawienie kołowrotu na głowicy ko­mina, – opuszczenie łańcucha stalowego do podstawy komina, – przymocowanie głowicy palnikowej do łańcucha, – wyciągnięcie do wylotu komina gło­wicy palnikowej wraz z wężem zwi­sającym w przewodzie kominowym, – podłączenie węża do butli gazowej (butla znajduje się poza budynkiem). Płomień palącego się gazu powinien być tak wyregulowany, aby jego wiel­kość dostosowana była do światła przekroju wypalanego przewodu komi­nowego. Wypalanie ścian kominowych następuje przez wolne i stopniowe opuszczanie palnika i jednoczesne wy­ciąganie węża gazowego. Opadające spalone sadze należy usuwać na bie­żąco. Po wypaleniu sadzy w przewodzie ko­minowym należy się upewnić, że nie ma zagrożenia powstania pożaru. Ko­lejnym etapem prac jest regeneracja przewodu kominowego. Należy usunąć resztki zanieczyszczeń z przewodu kominowego. Komin podczas wypala­nia narażony jest na bardzo ekstre­malne obciążenia termiczne, dlatego konieczne jest sprawdzenie drożno­ści przewodów kominowych oraz wy­konanie ponownej oceny technicznej i sprawdzenie prawidłowości funkcjo­nowania przewodów kominowych przy użyciu specjalistycznych narzędzi. Po wykonaniu tych czynności przechodzi się do konserwacji wypalonego prze­wodu kominowego na całej jego dłu­gości, używając do tego celu specjal­nych zapraw uszczelniających. Fot. 2 Etapy frezowania komina: a) przed frezowaniem, b) po frezowaniu, c) komin po frezowaniu zabezpieczo­ny wkładem ceramicznym (źródło: Jawar) Czyszczenie kominów metodą mechaniczną Czyszczenie metodą mechaniczną należy poprzedzić wykonaniem opinii kominiarskiej w celu poznania stanu technicznego przewodu kominowego i lokalizacji podłączeń do przewodu kominowego. Zaleca się, aby podczas wykonania opinii dokonać oględzin kamerą inspekcyjną w celu poznania stanu technicznego wewnętrznej części przewodu. Zastosowanie me­tody mechanicznej czyszczenia w ko­minie o osłabionej konstrukcji może doprowadzić do większych uszkodzeń i niebezpieczeństwa osób uczestni­czących w naprawie. Samo czyszczenie wykonywane jest przy wykorzystaniu narzędzia o na­zwie „głowica do mechanicznego usuwania sadzy”. Urządzenie składa się z mocnego zwoju giętkiego PE z zamontowaną głowicą, przezna­czoną do usuwania z komina sadzy szklistej i twardej. Zwój wyposażo­ny jest w sprzęgło poślizgowe i na­pędzany przez obrotowe urządzenie mechaniczne. Wskutek rotacji łańcu­chy znajdujące się na końcu głowicy zostają rozparte i uderzają w ścian­ki komina, odbijając sadzę (fot. 1). Narzędzie powinno być tak dobrane i ustawione, aby nie uszkodzić lub sfrezować ścianki przewodu komino­wego [5]. Czynność czyszczenia przewodu ko­minowego można wykonywać od dołu lub od strony wylotu przewodu komi­nowego. Wprawioną w ruch rotacyj­ny głowicę należy przesuwać powoli wzdłuż całego komina, aby został oczyszczony na całej długości [5]. Instalacja wkładu kominowego Nieszczelności przewodu kominowe­go lub zmiana urządzenia grzewcze­go mogą wymagać wykonania wkładu kominowego. Do zabezpieczeń prze­wodów kominowych wykorzystuje się wkłady kominowe metalowe, cera­miczne i z folii aluminiowej. Wkłady kominowe metalowe, inaczej nazywane kominami jednościennymi, zostały opisane w literaturze [6]. Zabezpieczenia wykonane z metalu stosuje się do przewodów wentylacyj­nych i spalinowych. Wkład ceramiczny jest najlepszym rozwiązaniem umożliwiającym reno­wację komina dymowego. Tego typu rozwiązania dostosowane są do od­prowadzania spalin z różnego ro­dzaju palenisk. W Polsce duża część urządzeń grzewczych opalana jest paliwami węglopochodnymi. Spaliny powstające podczas spalania tego typu gazów są niezwykle agresyw­ne. Obecnie stosowane urządzenia grzewcze działają w coraz niższych temperaturach, kondensat powstały podczas emisji spalin działa bardzo destrukcyjnie na kominy murowane z cegły i z wkładami ze stali. W celu zabezpieczenia kominów odprowadza­jących gazy powstałe w wyniku spa­lania paliw węglopochodnych montuje się wkłady ceramiczne. Problemem podczas zmiany urządze­nia grzewczego lub instalacji wkładu kominowego do istniejącego komi­na murowanego może być zbyt mały przekrój istniejącego komina. Wtedy wykonuje się rozwiercanie, tzw. fre­zowanie komina (fot. 2). Czynność tę nie zawsze jednak można zastoso­wać. W przypadku złego stanu kon­strukcji komina, nawet przy niewielkiej korozji, wiertnica może spowodować duże uszkodzenia, zmniejszenie stateczności, poprzesuwanie cegieł i dalej niedrożność lub nieszczelność przewodu remontowanego i przewo­dów sąsiednich. Do wykonania tego typu zabiegu wykorzystuje się wiert­nicę. Wiertnica może być zakończona łańcuchami lub głowicą diamentową. Wykorzystanie urządzenia wiertni­czego z łańcuchami polega na odbi­janiu części cegieł przez łańcuchy obracające się z dużą szybkością. Wykorzystanie urządzeń z łańcucha­mi jest bardziej inwazyjne. Uderzenia łańcuchów powodują większe drga­nia komina niż zastosowanie głowicy diamentowej, która rozwierca komin. Podobnie jak w przypadku innych na­praw kominów przed wykonaniem za­biegu należy dokonać oceny stanu komina, a do samego zabiegu podejść indywidualnie. Nie ma możliwości przedstawienia ogólnych zaleceń np. co do wielkości poszerzenia przekroju przewodu. W każdym przypadku nie powinien on być jednak powiększony o więcej niż 1/3 powierzchni. Frezo­wanie kominów jest dobrą metodą renowacji, która niejednokrotnie jest jedyną alternatywą większych i bar­dziej kosztownych prac budowlanych, takich jak budowa nowych kominów. Fot. 3 Przewód kominowy wentylacyjny uszczel­niony wkładem z folii aluminiowej Wkład z kwasoodpornej folii aluminiowej Zabezpieczenia z kwasoodpornej fo­lii aluminiowej (fot. 3) według produ­centów nadają się do zabezpieczenia przewodów kominowych spalinowych i wentylacyjnych. Ze względu na to, że wkłady te wykonane są z mniej trwa­łych materiałów niż kominy stalowe czy ceramiczne, autor opracowania zaleca ich stosowanie głównie do naprawy przewodów wentylacyjnych, którymi odprowadza się mniej agre­sywne gazy. Zaletą tego typu rozwią­zania jest przede wszystkim szybki montaż, niewymagający kucia w prze­wodach z niewielkimi przewężeniami czy uskokami. Montaż wkładu z folii aluminiowej po­lega na wprowadzeniu go do przewo­du kominowego, dopasowaniu wkładu do wnętrza kanału, wtłoczeniu sprę­żonego powietrza do wnętrza rękawa technologicznego, a następnie wykoń­czeniu przewodu po uszczelnieniu [7]. W przypadku wykonania naprawy ist­niejącego przewodu kominowego ko­nieczne jest przestrzeganie następu­jących zasad: – przed przystąpieniem do naprawy komina należy wykonać ocenę stanu technicznego przewodu kominowe­go, tzw. opinię kominiarską; – sposób naprawy przewodu komi­nowego powinien być każdorazowo indywidualnie dobrany do przypadku uszkodzeń i rodzaju pełnionej funkcji; – podczas wykonywania prac zwią­zanych z naprawą przewodu komi­nowego należy przestrzegać zasad bhp i ochrony przeciwpożarowej; – po wykonaniu naprawy komina nale­ży zlecić kominiarski odbiór powyko­nawczy. mgr inż. Krzysztof Drożdżol 2. K. Drożdżol, Uszkodzenia przewodu ko­minowego w budynku w wyniku źle do­branego przekroju, „Inżynieria i Budow­nictwo” nr 8/2012. 3. K. Drożdżol, Systemy odprowadza­nia spalin a remont budynku. Reno­wacja komina, „Magazyn Instalatora” nr 5/2015. 4. A. Heryszek, Kominiarz i jego wiedza zawodowa: podręcznik szkolenia zawo­dowego, Wyd. Spółdzielcze 1985. 5. W. Anigacz, K. Drożdżol, Sposób napra­wy przewodu kominowego, „Ciepłow­nictwo, Ogrzewnictwo, Wentylacja” nr 43/1 C2012D. 6. K. Drożdżol, Sprawny komin to bez­pieczny kominek – dobór, wykonawstwo, eksploatacja, „Inżynier Budownictwa” nr 6/2015. 7.

Płytki Lico cegły. …uzyskanej przez rozbiórkę starych budynków , kamienic , pałaców etc. Cena 90zl m2 Narożnik 7zl szt Środki 45zl m2 Cegły ręcznie pozyskiwane z rozbiórek w całym kraju…. 90 zł.

Czas i cierpliwość – to oprócz właściwych narzędzi i dobrze dobranego materiału najbardziej niezbędne walory podczas pracy przy starych murach. Tu nie ma miejsca na szalunki, zbrojenia i błyskawiczne wylewki betonem szybkoschnącym. Zaprawy wapienne wysychają bardzo długo, głęboko w murze potrafi schnąć nawet do dwóch lat. Starych murów nie można okleić płytami styropianowymi, aby zatuszować niedoróbki. Takich murów się nawet nie tynkuje. Tutaj wszystko musi być na swoim miejscu. Dlatego jeżeli nie masz czasu, to nie trwoń jego resztek na tego typu inwestycje. Kup mieszkanie w bloku. Dzięki temu unikniesz niepotrzebnych przecież rozczarowań – jest tyle innych problemów w życiu. Zostaw stare domy. Wytrzymały tyle lat to i jeszcze wytrzymają. Doczekają się tych właścicieli, którzy znajdą czas i cierpliwość by się z troską nimi zająć.

Mury są w różnym stanie technicznym, dlatego często konieczna jest wymiana starej cegły i uzupełnienie spoin. Do wymiany cegły używa się cegły rozbiórkowej lub nowych cegieł ręcznie formowanych dobranych do danego muru. W naszej manufakturze posiadamy szeroki wybór cegieł wykonywanych pracą własnych rąk - między innymi

Ceglana elewacja budynku administracyjnego zabytkowej elektrowni po kompleksowej renowacji. W zakres prac wchodziło: czyszczenie chemiczne, wymiana uszkodzonych cegieł, wymiana wszystkich fug. Do renowacji użyto replik cegieł i kształtek cokołowych wykonanych na zamówienie, zgodnych pod względem formy, wymiaru i koloru (ważne: konserwator zabytków wykluczył możliwość ujednolicania koloru przy użyciu farb laserunkowych). Nowa fuga wykonana została wg własnej receptury.

Remont starego domu na wsi to duża i droga inwestycja. Ale dziś jest to też zabawa modą i konwencjami. Remont starego domu to wyzwanie i szansa . Jestem z miasta, ale mieszkam na wsi. Tu chcę zbudować swój nowy dom. Na razie obserwuję przygody moich sąsiadów z remontami, renowacją starych domów i zaczynaniem budowy od początku. Montaż nowego wkłady kominowego to koszt średnio 140 – 190 zł/mb komina. Natomiast renowacja starego wkładu kominowego będzie nas kosztowała ok. 220 – 250 zł/mb (cena zawiera koszt materiałów). Za sprawdzenie szczelności komina będziemy musieli zapłacić 250 – 350 zł. 2ebrXt. 345 194 183 79 295 366 21 164 11

renowacja starego domu z cegły