Co wspólnego mają ze sobą kot, Maja i nieboszczyk znaleziony na jednej z posesji ? Zapraszam na recenzję nowej powieści Marty Radomskiej. Maja Kostrzewska niedawno się rozwiodła z niewiernym mężem Olgierdem, przy okazji pogrążając go w sądzie. Teraz jest znowu singielką i próbuje od nowa znaleźć swoją drugą połowę. Niestety Majka ma jedną wadę - nie umie podrywać facetów. Wierzy jednak, że pewnego razu spotka faceta, z którym będzie mogła sobie ułożyć życie. Czy to opiekuńczy Robert stanie się jej bratnią duszą ? A może idealnym mężczyzną okaże się ktoś inny ? Marta Radomska to z wykształcenia filolog polski, prywatnie serce oddała zwierzętom wszelakiej maści, szczególnie kotom. Jest autorką serii "Maraton do szczęścia" i powieści ,,Tego kwiatu jest pół światu". Marta Radomska to autorka, której książki polecało mi wiele czytelniczek. Wcześniej nie miałam jednak okazji spotkać się z jej twórczością. Gdy więc w zapowiedziach na styczeń zobaczyłam przepiękną okładkę powieści ,,Tego kwiatu jet pół światu" postanowiłam zabrać się w końcu za powieść tej autorki i wybrałam zwariowaną historię Majki Kostrzewskiej. Przyznam, że moje pierwsze spotkanie z Martą Radomską było bardzo ciekawe, ale jednocześnie czułam się częściowo rozczarowana. ,,Tego kwiatu jest pół światu" to pierwsza część historii o zakręconej i zwariowanej na punkcie kotów właścicielce kwiaciarni Mai Kostrzewskiej. Kobieta niedawno się rozwiodła z niewiernym mężem Olgierdem i teraz znowu jest singielką, która próbuje znaleźć swoją drugą połowę. Niestety ma wrażenie, że większość mężczyzn, których spotyka nie jest dla niej. Gdy więc pewnego dnia pomaga jej Robert, z którym prawie codziennie mija się w drodze do pracy staje się to początkiem bliskiej relacji pomiędzy nimi. Ale Majka ma też jeszcze jeden wielki talent - pakowanie się w kłopoty. Odnajdując przypadkowo zwłoki byłego męża sprowadza na siebie lawinę zdarzeń i zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że każda osoba z jej otoczenia może być z tą sprawą powiązana. Jestem przekonana, że niezdarną Majkę pokochają wszyscy czytelnicy. Jest sympatyczna, miła, ale prześladuje ją pech. Zdradza ją mąż i to do tego z jej pracownicą. A jakby tego było mało odnajduje przez przypadek jego zwłoki. Prawdziwe combo. Ale po burzliwym rozstaniu z mężem kobieta nie chce łatwo się poddawać i próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Tyle tylko, że mężczyzn, którzy posiadaliby wszystkie cechy jakich szuka jest jak na lekarstwo. Jedynie Robert, którego mija codziennie w drodze do pracy wydaje się statecznym mężczyzną. Problem w tym, że Majka boi się do niego zagadać i nic tak naprawdę o nim nie wie. Ale na horyzoncie pojawi się także inny mężczyzna. Teraz to właśnie ona będzie musiała zdecydować, którego z nich wybierze. Autorka połączyła powieść obyczajową z kryminałem. Czytając opis spodziewałam się jednak innej historii i dlatego przyznam, że jestem nieco rozczarowana. Mimo wszystko autorka bardzo zgrabnie połączyła te dwa gatunki, dodała szczyptę humoru i stworzyła niezdarną bohaterkę, skutkiem czego czytelnik otrzymuje całkiem ciekawą opowieść. Na początku nie mogłam się jednak wciągnąć w historię Mai. Początek jest enigmatyczny, ale gdy autorka zaczęła pisać o kotach i o tym, co działo się w domu Mai, to spasowałam i zaczęłam kartkować powieść do momentu, w którym te fragmenty się skończyły. Później takich fragmentów było coraz mniej, co niezmiernie mnie ucieszyło, bo nie wprowadzały one nic do fabuły. I to wcale nie tak, że to dlatego, że nie lubię kotów, bo wręcz przeciwnie - sama jestem kociarą, ale to już i dla mnie była mała przesada. Sam styl pisania autorki jest lekki, nie brakuje humoru. Narracja jest trzecioosobowa, a bohaterowie ciekawie rozbudowani. Co do samego wątku kryminalnego, to muszę przyznać, że autorka z powodzeniem mogłaby pisać kryminały. Najczęściej już na samym początku wiedziałam, albo podejrzewałam kto mógł być zabójcą, a w tej powieści autorka robi naprawdę kawał dobrej roboty. Nie tylko zgrabnie wyprowadza czytelnika w pole z jego podejrzeniami, to jeszcze i sam zabójca to osoba, którą chyba podejrzewałam najmniej z całego grona podejrzanych. Nie brakuje tutaj także ciekawych pobocznych wątków, między innymi przyjaciółki bohaterki i jej narzeczonego, czy jej brata - Michała. Poza tym autorka także postanowiła rozwinąć wątek z testamentem babci Mai, z którym związek ma pewien zagubiony kluczyk i to też ciekawie rozwinęła co również zasługuje na duży plus. ,,Tego kwiatu jest pół światu" okazało się ciekawą lekturą. Ciekawa główna bohaterka, której pech nie opuszcza i bohaterowie poboczni sprawiają, że powieść czyta się z humorem. Dodatkowo ciekawe rozwinięcie wątków, a w szczególności tego kryminalnego sprawia, że powieść czyta się z zaciekawieniem, a samo rozwiązanie zagadki z pewnością zaskoczy nie jednego czytającego kryminały. Sama nie wiem jednak dlaczego wydawnictwo postanowiło z tyłu książki zamieścić opis właściwie niepasujący do całej tej książki, bo wprowadza on w błąd wielu czytelników. Żałuję też, że Marta Radomska postanowiła wpleść w fabułę na początku właściwie niepotrzebne fragmenty z kotami. Mimo wszystko autorka humorem nadrabia bardzo wiele i sama jestem ciekawa, jak rozwiną się wydarzenia w drugim tomie tej powieści. ,,... dlaczego prawie wszystkie dobre postanowienia prędzej czy później biorą w łeb i zostaje z nich gorzkie rozczarowanie." Ocena : ✰✰✰✰✰✰ (6/10)

WIEMY, CO OWE 676 LAT ZNACZY! Inną sprawą jest, jak się nawzajem odszukać, kiedy tego kwiatu jest pół światu i by nie popełniać wielu błędów, że to

tego kwiatu jest pół światu co to znaczy