Leki na zaparcia: tabletki, zioła, krople. W naszym katalogu znajdziesz leki, zioła oraz preparaty stosowane przy problemach z zaparciami. Mają one postać tabletek, kropli, syropu lub roztworu doustnego. W ich składzie znajdziemy substancje, które mają działanie przeczyszczające.
W tym tygodniu na facebooku pojawiły się ciekawostki o zaparciach. Zaparcia to u dzieci bardzo częsty i przykry problem. Dlatego jeśli jakąś informację przegapiliście, oto one: Poniedziałek: JAK ROZPOZNAĆ ZAPARCIE U DZIECKA? Przede wszystkim trzeba uświadomić sobie, że zaparcie u dziecka to nie tylko robienie kupy co kilka dni (rzadziej, niż 2 razy w tygodniu)! Jakie inne objawy mogą sugerować zaparcie u dziecka? – Ból przy robieniu kupy. – Kupy są bardzo twarde albo bardzo duże (mogą nawet zatkać sedes :–p). – Niechęć do robienia kupy! Czyli np. wstrzymywanie wypróżnienia. – Brudzenie bielizny stolcem (u dzieci, które już umieją sygnalizować chęć zrobienia kupy i same ją robią, wiadomo, że u maluszków często się zdarza zrobienie kupy w majtki). – Ból brzuszka, związany z wyczuwalnymi przy badaniu brzucha zbitymi masami kałowymi (tzn. że brzuszek jest twardy w badaniu, ale oczywiście twardy brzuch+ból brzucha ––> zabrać dziecko do lekarza, bo przyczyną może być również coś groźniejszego). Widzicie, że czasem zaparcie nie jest oczywiste. Dziecko może robić kupy regularnie, ale jednocześnie bać się robienia kupy, starać wstrzymywać zrobienie kupy – i już w takiej sytuacji warto zareagować. Wtorek: JAKIE SĄ PRZYCZYNY ZAPARĆ U DZIECI? Ponad 90% zaparć u dzieci to zaparcia czynnościowe. Zaparcie czynnościowe to takie, które nie ma organicznej przyczyny, czyli nie wynika z innej choroby dziecka. Może być spowodowane stresem (przedszkole, młodsze rodzeństwo, powrót mamy do pracy, nauka korzystania z nocnika, podróż, choroba) albo może występować nie wiadomo dlaczego :). Jest uciążliwe dla dziecka, ale nie stanowi poważnego zagrożenia. A kiedy dziecko należy zabrać do lekarza? (Bo podejrzewamy, że znajduje się w tych kilku%, gdzie zaparcie na inną, poważną przyczynę? NIEPOKOJĄCE OBJAWY PRZY ZAPARCIACH: – zaparcie TUŻ PO URODZENIU, zwłaszcza, jeżeli smółka była oddana powyżej 48 godzin po porodzie – na noworodki chuchamy, jeśli zaparcie zdarzy się noworodkowi, koniecznie do lekarza! – dziecko słabo przyrasta na masie i długości – jakieś nieprawidłowości w okolicy odbytu – twardy brzuch – bardzo cienkie (ołówkowate, wstążkowate) kupy – krew w stolcu – kępka włosów na skórze nad pupą – zaburzenia napięcia mięśniowego (np. wiotkość) – gorączka – wymioty – choroby jelit w rodzinie (np. choroba Hirschsprunga) I jeszcze jedna rzecz: przyczyną zaparć może być również wykorzystywanie seksualne dziecka. Wtedy obserwujemy duży strach przed badaniem odbytu, w ogóle podczas badania. (Wiem, wiele dzieciaków, w tym mój własny, również nie chce, żeby go obca osoba dotykała. Ale trzeba wspomnieć również o tej przyczynie!). Środa: JAK LECZYĆ ZAPARCIE CZYNNOŚCIOWE U DZIECKA? (1/2 – LEKI) W fazie ostrej (czyli dziecko nie zrobiło kupy już kilka dni, boli brzuszek, próby zrobienia kupy sprawiają ból) – u dzieci powyżej 6. miesiąca życia stosujemy duże dawki makrogoli (Dicopeg junior, Xenna Balance jhunior, Forlax itp) – dawka dobowa to 1-1,5 g leku na każdy kg masy ciała dziecka! To duża dawka! Dziecko nie musi wypić wszystkiego od razu, ale rozrabiamy lek i co jakiś czas podajemy trochę dziecku, aż cały wypije (czasem może to trwać kilka godzin). Albo stosujemy wlewkę doodbytniczą. Np. gdy makrogole nie przyniosły efektu albo nie mamy czasu czekać na ich efekt, bo dziecko ma już mocno nasilone objawy. Zwróćcie uwagę, że czopki nie są zalecane! Dlatego, że nie są mało skuteczne, są za to bardziej nieprzyjemne dla dziecka. Potem, gdy dziecko już wreszcie zrobi kupę, przez minimum 2 miesiące stosujemy regularnie mniejszą dawkę makrogoli (dopasowaną do dziecka). Możemy spróbować je odstawić (STOPNIOWO) jeżeli od miesiąca dziecko nie prezentuje już żadnych objawów zaparcia. Jeżeli zmniejszamy dawkę, a znów zaczynają się zaparcia, wracamy do większej dawki. Czasem trzeba makrogole stosować przez kilka miesięcy! Nie bójmy się tego. Działają tylko w obrębie układu pokarmowego, nie zrobią dziecku krzywdy, nie „rozleniwią” jelit. A zaparcia to bardzo przykry dla dzieci problem, dlatego go nie bagatelizujmy! Czwartek: JAK LECZYĆ ZAPARCIE CZYNNOŚCIOWE U DZIECKA? (2/2 – DZIAŁANIA NIEFARMAKOLOGICZNE) Oprócz metod farmakologicznych, omawianych wczoraj, ważne są jeszcze działania niefarmakologiczne. – Odpowiednia dieta. Czyli dieta bogata w błonnik (warzywa, owoce, kasze, pełnoziarniste pieczywo). – Duża ilość płynów! Czyli dobre nawodnienie dziecka! (Jak widzicie, temat odpowiedniego nawodnienia przewija się ciągle przy różnych tematach :)). – Aktywność fizyczna (sport, spacery, aktywna zabawa, cokolwiek, byle dziecko się ruszało). – Trening na zasadzie: po głównych posiłkach sadzamy dziecko na chwilę na nocniku/sedesie. Nie namawiamy do robienia kupy, tylko przyzwyczajamy dziecko, żeby sobie posiedziało bez stresu na sedesie, że to nie jest nic strasznego. Najlepiej wybrać pory, gdy dziecko jest w domu i macie spokojną chwilę, żeby nie robić tego w biegu – możecie ustalić sobie np. że codziennie siadacie na nocnik po obiedzie albo codziennie po kolacji. Żeby stało się to takim Waszym trochę rytuałem :). Pamiętajcie – bez naciskania na dziecko. (Niektórzy nagradzają dziecko za zrobienie kupy, ale to już do Waszej decyzji). – Jeżeli podejrzewamy, że przyczyną zaparcia jest jakaś stresująca sytuacja (np. pójście do przedszkola, młodsze rodzeństwo, powrót mamy do pracy), spróbujmy pomóc dziecku poradzić sobie z tym problemem. Dobrze dużo rozmawiać, tłumaczyć, można wesprzeć się różnymi tematycznymi książeczkami, można zasięgnąć rady psychologa. Ale nie zostawiajmy dziecka samego z jego problemem i go nie bagatelizujmy! Piątek: A CO Z LAKTULOZĄ I CZOPKAMI? LAKTULOZA Laktuloza to lek łagodnie przeczyszczający, działa głównie w obrębie jelit, więc jest również bezpieczny. Można go podawać długotrwale. Można go rozpuścić w wodzie, soku, więc jest łatwy do podania. Dlaczego w takim razie przy okazji leczenia dotychczas o nim nie wspominałam? Bo aktualne badania twierdzą, że laktuloza jest mniej skuteczna, niż makrogole. Dlatego zaleca się do przewlekłego stosowania u dzieci właśnie makrogole. Jeżeli jednak używamy laktulozy, pamiętajmy o odpowiednim dobraniu dawki (czyli odpowiednio dużej dawce). Jedna przewaga laktulozy: może być stosowana poniżej ukończonego 6. miesiąca życia. Makrogole dopiero u dzieci po skończonym CZOPKI (glicerynowe, z bisakodylem) Raczej nie są zalecane u dzieci, poza wyjątkowymi sytuacjami (np. dziecko poniżej gdzie nie można zastosować makrogoli – wtedy można rozważyć czopki glicerynowe jako doraźnie działanie). Inne metody są bardziej skuteczne i mniej bolesne dla dziecka. Czopki powodują miejscowe podrażnienie i wzmożenie perystaltyki – co u dzieci może sprawić ból, gdy kupa jest duża i twarda. Dlatego lepiej „zmiękczyć ją” wlewką doodbytniczą, niż podać od czopek. Sobota: CO ROBIĆ, GDY DZIECKO LECZONE Z POWODU ZAPARCIA MAKROGOLAMI MA BIEGUNKĘ? Jeżeli leczymy dziecko przewlekle z powodu zaparcia makrogolami, a zdarzy mu się infekcja z biegunką albo przyjmuje antybiotyk, przy którym występuje biegunka, NA BARDZO KRÓTKO odstawiamy makrogole, a jak tylko biegunka się kończy to wracamy do leczenia (bo gdybyśmy zupełnie odstawili lek tak nagle, bez stopniowego zmniejszania dawki, istnieje duże ryzyko, że zaparcia by się znów pojawiły). Niedziela: CIERPLIWOŚĆ 🙂 Zazwyczaj leczenie zaparć nie jest szybkim procesem. Czasem trwa kilka miesięcy. Czasem kilka lat (!). Czasem problem zaczyna się już u niemowlaków. Dlatego ważne jest, żeby Rodzic był nastawiony, żeby nie spodziewać się szybkiego efektu. A kiedy wydaje się, że oddawanie stolca się unormowało, nie odstawiać od razu leczenia, bo jeżeli odstawimy leki zbyt szybko, problem może również szybko nawrócić i to, co wypracowaliśmy wcześniej przez tygodnie (np. że dziecko przestało się już bać robienia kupy, bo już nic go nie bolało przy defekacji) zostanie zaprzepaszczone. Dlatego pamiętajcie, że makrogole można stosować całymi miesiącami. I nie zapominajcie o metodach niefarmakologicznych! JEŚLI UWAŻASZ, ŻE TAKIE INFORMACJE SĄ PRZYDATNE, POWIEDZ PROSZĘ O SWOIM ZNAJOMYM! 🙂 INSTAGRAM Tutaj trochę medycyny i trochę mnie. Są też różne żarty (Ale czy śmieszne?). Email: rhajkus@
Trudno powiedzieć, ile dzieci cierpi na zaparcia. Po pierwsze, lekarz nie zawsze wie o problemie, nie każdy przypadek jest odnotowywany w dokumentacji medycznej („omówiony i zapomniany”), nie ma jasnych kryteriów zaparcia. Według różnych autorów problem ten występuje u 10-30% dzieci, w zależności od wieku. Przedszkolaki
Jak pomóc dziecku przy zaparciach? Co robić, gdy dziecko nie może zrobić kupki, a długie godziny spędzane na nocniku czy sedesie, nie przynoszą efektów? Nie każdy problem z wypróżnieniem oznacza zaparcie u dziecka. Ale gdy malec nie może załatwić się przez dłuższy czas, warto wiedzieć, skąd biorą się zaparcia i jak sobie z nimi poradzić. Zaparcia u dzieci to problem, którego nie wolno lekceważyć. Obserwuj więc swoje niemowlę i kontroluj, czy nie doskwiera mu zatwardzenie. Prawidłowy stolec małego dziecka ma konsystencję pasty do zębów i powinien być oddawany bez wysiłku. Gdy jednak dziecko wypróżnia się rzadziej niż raz na trzy dni, a jego kupka jest twarda (przez co wypróżnienie wymaga sporego wysiłku i jest bolesne), mamy do czynienia z zaparciem, które inaczej określane jest jako zatwardzenie. Kiedy o nim mówimy i jak sobie z nim radzić? Spis treściJak często dziecko powinno robić kupkę?Po czym poznać zaparcie u dziecka?Przyczyny zaparć u dzieciLeczenie zatwardzenia u dzieckaSposoby na zaparcia u dzieciJak pomóc dziecku zrobić kupkę?Czym grożą zaparcia u dzieci? Zaparcia u niemowląt. Jak je zwalczyć? Jak często dziecko powinno robić kupkę? Liczba wypróżnień u dziecka zależy od jego wieku. Niemowlęta brudzą pieluszkę dość często, bo nawet siedem razy dziennie (jeśli są karmione piersią). Później to się zmienia, bo układ pokarmowy dojrzewa, a ilość posiłków zmniejsza się do trzech głównych i dwóch dodatkowych. Dzieci w wieku 1-4 lat zazwyczaj oddają maksymalnie dwa stolce dziennie. Starszaki mogą wypróżniać się maksymalnie trzy razy dziennie, ale normą jest również jedna kupka na dwa, trzy dni. Po czym poznać zaparcie u dziecka? To, że dziecko ma zaparcie, mama może podejrzewać wówczas, kiedy dziecko rzadko chodzi do toalety „za grubszą potrzebą”. Ale dla lekarza to nie jest jeszcze powód, by postawić diagnozę. Tak zwane kryteria diagnostyczne zaparć różnią się bowiem w zależności od wieku dziecka. I tak, w przypadku dzieci, które nie skończyły jeszcze 4 lat, zaparcie można podejrzewać, jeśli objawy lub dolegliwości utrzymują się przynajmniej miesiąc i mamy do czynienia przynajmniej z dwoma spośród wymienionych poniżej: w ciągu tygodnia dziecko oddaje stolec dwukrotnie bądź rzadziej w ciągu tygodnia dziecku świadomie kontrolującemu wypróżnienia zdarza się przynajmniej jeden epizod nietrzymania kału wypróżnienia są bolesne, a stolce – twarde stolce mają dużą średnicę i mogą zatkać toaletę dochodzi do tzw. retencji kału, czyli odbytnica jest wypełniona zalegającymi masami kałowymi, które wyczuwalne są w trakcie badania brzucha. W przypadku dzieci, które skończyły 4. rok życia o zaparciach można mówić, gdy przynajmniej dwa z tych objawów występują co najmniej raz w tygodniu przez dwa miesiące (albo dłużej). Dodatkowym kryterium jest tu również świadome unikanie defekacji. Czytaj: Zaparcia nawykowe u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie Zaparcia u niemowląt. Co robić, gdy dziecko ma zaparcie? Przyczyny zaparć u dzieci Niewielki procent dzieci mających zaparcia cierpi na nie z powodu określonej wady lub choroby. U zdecydowanej większości mają one charakter czynnościowy, to znaczy dochodzi do nich z powodu przejściowych zaburzeń pracy jelita, wywołanych określonymi przyczynami. Wśród przyczyn zaparć najczęstsze to: niewłaściwa dieta dziecka (zbyt mała ilość błonnika i płynów). świadome unikanie wypróżnienia. Dziecko nie chce robić kupki na nocnik albo korzystać z toalety, bo twardy stolec drażni śluzówkę, a wypróżnienie powoduje ból. pośpiech w trakcie korzystania z toalety, a co za tym idzie – niepełne wypróżnianie. Masy stolca, które nie zostały usunięte, zalegają w okrężnicy. zmiana w życiu – rozpoczęcie nauki, podróż, zabieg szpitalny. Wszystko zależy od wieku dziecka – zaparcia u dwulatka może wywołać np. nowa opiekunka, zaparcia u trzylatka – pójście do przedszkola. Zwłaszcza zaparcia w przedszkolu to częsty problem – w porze, kiedy dziecko robi kupkę, jest wśród innych dzieci, i trudno mu znaleźć chwilę, by spokojnie usiąść na sedesie. przyjmowanie niektórych leków (w tym preparatów żelaza, albo zbyt dużych dawek witaminy D3). niektóre choroby, w tym układu mięśniowego i nerwowego, wady i nieprawidłowości w rejonie odbytnicy. Leczenie zatwardzenia u dziecka Drugi etap leczenia to doprowadzenie do stanu, kiedy dziecko będzie codziennie oddawało stolec. W tym celu lekarz przepisuje syrop na zaparcia. Preparaty takie działają na różnych zasadach. Niektóre, tzw. leki osmotycznie czynne, zwiększają wchłanianie wody w jelicie grubym i rozluźniają kupkę, w efekcie czego ma konsystencję pasty do zębów. Inne działają drażniąco na błonę śluzową jelita i zwiększają w nim ilość wody, pobudzając do wypróżnienia. Jeszcze inne (tzw. leki działające poślizgowo) ułatwiają oddanie stolca powlekając go śliską warstwą. Zwykle to lekarz zaleca, jaki to ma być preparat, i w jakiej dawce należy go podawać, by osiągnąć spodziewany efekt. Choć poprawa następuje zwykle dość szybko, pełna kuracja powinna trwać nawet kilka miesięcy (by uniknąć nawrotów, i by malec nie odczuwał bólu przy wypróżnieniu). To ważne zwłaszcza przy nawykowym wstrzymywaniu wypróżnienia, kiedy dziecko świadomie wstrzymywało stolec w obawie przed bólem. Zobacz: Jak zachęcić dziecko do picia wody? Sposoby na zaparcia u dzieci Dziecko z zaparciami powinno dużo pić – najlepsza jest niegazowana woda mineralna. Trzeba również zadbać o to, by codziennie wypił szklankę soku, najlepiej warzywnego i jadł dużo surowych warzyw i owoców (z wyjątkiem bananów, gotowanej marchewki i tartych lub pieczonych jabłek, które działają zapierająco). Przy zaparciach najlepsza jest tzw. dieta bogatoresztkowa, czyli obfitująca w błonnik. Dziecku warto podawać pełnoziarniste makarony, pieczywo, płatki z pełnych ziaren zbóż. Lepiej za to unikać słodyczy, a także białego ryżu i potraw z jasnej mąki: pieczywa, makaronu, naleśników. Czytaj: Jak często niemowlę robi kupkę? Ile razy na dzień noworodek powinien się wypróżniać? Jak pomóc dziecku zrobić kupkę? Dziecko z zaparciami powinien obejrzeć pediatra, który oceni, czy przyczyną zaparć nie są wady lub choroby wymagające specjalistycznego leczenia. Niezależnie od tego dziecku trzeba będzie pomóc usunąć to, co zalega w jelicie. Wypróżnienie można sprowokować mechanicznie. Niegdyś wystarczyło wsunąć do odbytu czopek albo kawałek mydła, co powodowało gwałtowne – i bolesne – wypróżnienie, bo konsystencja stolca się nie zmieniała. Dlatego teraz pediatrzy zalecają wlewki z roztworu soli fizjologicznej lub fosforanów – podany w niej płyn rozmiękcza stolec, co ułatwia wypróżnienie. Czym grożą zaparcia u dzieci? Zatwardzenia nie wolno lekceważyć. W następstwie zalegania mas kałowych w odbytnicy dochodzi do rozciągnięcia jej ścianek i stopniowego zaniku czucia potrzeby wypróżnienia, a także do popuszczania stolca (kiedy na skutek rozluźnienia mięśni jego płynne treści wydostają się na zewnątrz). Stolce oddawane są wówczas nawet w odstępach dwu, trzytygodniowych, a towarzyszy temu silny ból. Mający zaparcia kilkulatek cierpi na przewlekłe bóle i wzdęcia brzucha, ma nudności i wymioty, coraz mniejszy apetyt. Wolniej też rośnie i przybiera na wadze. Rozdęta odbytnica uciska drogi moczowe, na skutek czego zmniejsza się objętość pęcherza moczowego, a więc pojawia się moczenie nocne. Zatwardzenie odbija się też na psychice: dziecko może mieć z tego powodu zaburzenia emocjonalne, z depresją włącznie. Wydłużone odstępy pomiędzy wypróżnieniem mogą też doprowadzić do upośledzenia drożności jelita – wtedy niezbędny jest pobyt w szpitalu i wypłukanie z jelit zalegających w nim mas kałowych. Zobacz: Zaparcia w czasie rozszerzania diety Czy potrafisz rozpoznać, co dolega twojemu dziecku? Pytanie 1 z 10 Twoje dziecko nie chce ssać piersi, zaczyna się ślinić i płacze. Nagle ssie palce i wkłada do buzi wszystko, co wpadnie mu w ręce. Objawy sugerują: infekcję jamy ustnej ząbkowanie przeziębienie
Enterol - wskazania, przeciwwskazania, dawkowanie. Enterol jest probiotykiem, który działa osłonowo i przeciwbiegunkowo. Dostępny jest bez recepty w kilku formach i może być stosowany u osób w każdym wieku - także u dzieci. Zawiera składniki naturalnie występujące w jelitach, dlatego jest bezpieczny i cieszy się dużą popularnością.Pytanie nadesłane do redakcji Jestem mamą 2-letniej Antosi (2 lata skończyła w kwietniu). Nie chce robić kupki na nocnik i w ogóle ma problem z robieniem kupki. Płacze krzyczy i biega, a jak już czuje, że ma robić, to chce pampersa i u mnie na rękach z płaczem i potem na czole robi tę kupkę. Musze dodać, że woła i siusia na nocniczek już około 2 miesięcy i nie było z tym problemu. Proszę o pomoc, bo nie wiem co i jak mam robić? Jak mogę pomóc jej ulżyć. Odpowiedziała dr n. med. Andrea Horvath pediatra – gastrolog Zespół Żywieniowy Kliniki Pediatrii WUM Szanowna Pani, opisywane przez Panią dolegliwości dziecka to objawy zaparcia czynnościowego, które świadczą o tym, że cały proces trwa długo i jest mocno zaawansowany. Początkowe objawy zaparcia, czyli wolniejszy rytm wypróżnień, przy bezbolesnej defekacji i oddawaniu przez dziecko miękkich stolców bez wysiłku, czasami jedynie o zwiększonej objętości – nie są postrzegane przez rodziców jako objawy niepokojące, wymagające dodatkowych działań i leczenia. Jednak ten długotrwały, kilkumiesięczny proces zaburzonego rytmu wypróżnień prowadzi do ciągłego zalegania mas kałowych w jelicie grubym i jego powolnego rozciągania, w trakcie aktu defekacji pojawia się ból, niekiedy krwawienie ze szczeliny odbytu (mechaniczne uszkodzenie śluzówki), wzdęcia brzucha, czasami także brudzenie bielizny. Strach przed oddawaniem stolca jest najsilniejszym, ostatnim objawem pogłębiającego się zaparcia u dziecka. W celu potwierdzenia rozpoznania i włączenia właściwego leczenia należy skontaktować się z lekarzem pediatrą lub gastroenterologiem. Leczenie jest zawsze długotrwałe i opiera się przede wszystkim na wspomaganiu pracy jelit, tak aby przywrócić regularny rytm wypróżnień u dziecka, bez bólu i dyskomfortu. Na pierwszym etapie (kilka dni) stosuje się lewatywy lub podaje leki osmotyczne, tj. laktulozę czy makrogole w dużych dawkach!, co ma na celu usunięcie zalegających w jelicie mas kałowych. Leki te nie wchłaniają się z jelita, lecz zatrzymują w nim wodę, zwiększając uwodnienie stolca i przez to ułatwiają proces defekacji. Po „odbarczeniu jelita” dobiera się indywidualnie dalszą dawkę leków dostosowaną do potrzeb małego pacjenta, tak by defekacja miała miejsce każdego dnia lub przynajmniej raz na 48 godzin. Ten etap leczenia może trwać nawet kilkanaście tygodni. Dieta bogata w błonnik, tj. suszone owoce, rodzynki, buraki, brokuły, ciemne pieczywo, kasze gruboziarniste mogą wspomóc pracę jelit, ale są zwykle niezbyt dobrze tolerowane przez dzieci, zatem sama dieta na tym etapie leczenia na pewno nie wystarczy! Powodzenia Piśmiennictwo: Bardisa-Ezcurra L., Ullman R., Gordon J.: Guideline Development Group: Diagnosis and management of idiopathic childhood constipation: summary of NICE guidance. BMJ 2010; 340: c2585.zaparcie stolca u dzieci jest chorobą przewlekłą i często wymaga wieloletniego leczenia farmakologicznego. W leczeniu zaparcia stosuje się wiele leków, również wymienione leki działające osmotycznie (laktuloza, makrogole, np. Forlax, Moxalole) czy błonnik. Pozostałych wymienionych w Pani/ Pana liście leków nie zaleca się w O zaparciach u dziecka mówimy wtedy, gdy maluch wypróżnia się rzadziej niż 2 razy w ciągu tygodnia i odczuwa związany z tym ból i niepokój. Może również brudzić bieliznę kałem, który zwykle przyjmuje postać zbitych stolców o sporej objętości. Niewydalone masy kałowe zalegają w odbytnicy, narażając na ryzyko zatrudnia organizmu. Jednym ze sposobów leczenia zaparć u dziecka jest dieta bogata w błonnik. Dla dziecka zmiana jadłospisu nie powinna być nagła – nowe produkty powinny być wprowadzane powoli, aby nie narażać go na bóle brzucha. Najważniejsze w poniższym artykule: Do powstawania zaparć u dzieci przyczynia się niewłaściwa dieta: bogada w cukier, przetworzone produkty oraz mąkę pszenną. Dieta na zaparcia obfituje w błonnik zawarty w warzywach, owocach, kaszach oraz produktach z mąki razowej. Jedząc dużo produktów bogatych w błonnik należy też dużo pić - w przeciwnym wypadku problem zaparć może się zaostrzyć. Co ugotować dziecku z zaparciami? Dieta przy zaparciach u dziecka powinna przede obfitować w produkty pochodzenia roślinnego, najlepiej w postaci surowej. Jeżeli jednak organizm ich nie toleruje, nie należy wprowadzać do jadłospisu od razu dużej ilości błonnika, lecz robić to metodą małych kroków. Można również gotować dziecku warzywa, jednak nie jest to zalecane w przypadku marchewki, która wzmaga zaparcia. Nic nie stoi natomiast na przeszkodzie ku temu, aby gotować dziecku takie warzywa jak np. brokuł, kalafior, kalarepa czy papryka. Jakie produkty powinna zawierać dieta przy zaparciach u dziecka? Warto wprowadzić do niej takie produkty jak pełnoziarniste kasze, płatki, pieczywo z razowej mąki, otręby, pestki z dyni, ziarna słonecznika, sezam, siemię lniane, wiórki kokosowe. Zwiększając ilość błonnika w diecie nie możemy zapominać o bardzo ważnej rzeczy: wodzie. Błonnik pokarmowy poprawia perystatykę jelit, a tym samym przyspiesza trawienie i ułatwia wypróżnianie, ale wchłania także dużo płynów. Jeśli nie zapewnimy dziecku odpowiedniej podaży wody, nie tylko nie ulżymy mu w cierpieniach, ale też problem zaparć u dziecka może przybrać na sile. Podając dziecku picie pamiętaj też, że cukier może spotęgować problem zaparć, dlatego warto wybierać wodę, a nie słodzone napoje czy soki. Warto wiedzieć, że nadmierne spożycie cukru przyczynia się też do rozwoju patogennych drobnoustrojów w świetle jelita, a także do powstawania stanów zapalnych w organizmie. Zobacz też: Zaparcia w ciąży Zupa na zaparcia u dzieci W menu dziecka powinna pojawić się zupa. Na zaparcia u dzieci najlepiej sprawdzi się gęsta zupa krem, którą można przygotować z różnych warzyw, takich jak por, ziemniaki, cebula, kalarepa, szpinak, kalafior, brukselka, seler czy pietruszka. Świetnie na zupę krem nadaje się poza tym dynia. Dobrze będzie dodać do niej nieco kefiru lub jogurtu naturalnego – są to produkty pozytywnie wpływające na pracę jelit, ponieważ zawierają dobre bakterie probiotyczne. Tego typu nabiał dobrze jest także jeść razem z owocami. Dieta dla dziecka z zaparciami – przepisy Przedstawiamy całodniowy, przykładowy jadłospis dla dziecka z zaparciami wraz z przepisami. Śniadanie: płatki owsiane z owocami Namocz płatki owsiane na co najmniej 30 minut w wodzie, a następnie zagotuj. W międzyczasie zetrzyj jabłko na tarce, pokrój na kawałki banana, dodaj kilka truskawek i odrobinę cynamonu. Po zakończeniu gotowania wymieszaj płatki z owocami i dodaj mały jogurt naturalny. Podawaj na talerzu lub w miseczce. Drugie śniadanie: 2 kromki pełnoziarnistego chleba – z pomidorem, sałatą i rzodkiewką Obiad: zielona zupa krem Obierz jedną pietruszkę, 2 czerwone papryki, 2 cebule, 1 kalarepę i 1 ząbek czosnku, dodaj dwie garście szpinaku, a następnie zalej wodą i zagotuj. Dopraw solą i pieprzem do smaku. Po ugotowaniu schłódź zupę, po czym przelej do blendera razem z warzywami. Miksuj przez około 2 minuty. Przelej zawartość blendera do garnka i ponownie zagotuj. Dodaj jeden mały jogurt naturalny i wymieszaj. Podwieczorek: jabłko ze skórką Kolacja: 3 kromki chleba razowego – z twarogiem i zielonym ogórkiem Owoce na zaparcia u dzieci Dieta bogata w błonnik dla dziecka powinna zawierać owoce – jeżeli to tylko możliwe, to należy zjadać je ze skórką, która zawiera nie tylko błonnik, lecz także sporo cennych dla zdrowia witamin. Najlepiej spożywać je w całości lub w formie koktajlów. Soki zawierają znacznie mniejszą ilość błonnika. Warto także zachęcić malucha, aby po zjedzeniu owoców przepłukał jamę ustną wodą, co pozwoli zmniejszyć ryzyko rozwoju próchnicy. Szczególnie korzystne przy zaparciach są jabłka, które najlepiej spożywać każdego dnia. Rodzice pytają o dietę na zaparcia u dziecka 1. Co dawać dziecku do jedzenia przy zaparciach? Ulgę w przypadku zaparć u dziecka przyniesie spożywanie surowych warzyw i owoców, a także takich produktów bogatych w błonnik jak pełnoziarniste pieczywo, kasze, płatki, otręby, pestki dyni, słonecznik i sezam. W diecie nie może również zabraknąć fermentowanego nabiału, takiego jak jogurt naturalny, kefir czy maślanka. 2. Jakie są najlepsze obiadowe przepisy dla dzieci z zaparciami? Dziecku z zaparciami najlepiej podawać na obiad zieloną zupę krem, warzywne surówki oraz kasze z warzywami. 3. Jak zachęcić dziecko do jedzenia warzyw na zaparcia? Jeżeli dziecko nie lubi warzyw, można spróbować podać mu je na kolorowym talerzyku, najlepiej z motywem jego ulubionej bajki. Dobrze będzie również maluchowi wytłumaczyć, że takie jedzenie pomoże mu uniknąć bólu związanego z wypróżnianiem. 4. Jaka dieta przyczynia się do zaparć u dzieci? Najważniejszą przyczyną zaprać u dzieci jest dieta uboga w błonnik, zawierająca sporo produktów przetworzonych, cukru, słodyczy, mięsa i białego pieczywa. 5. Jakich zasad spożywania posiłków przestrzegać przy zaparciach dziecka? Dziecko zmagające się z zaparciami powinno przyjmować 5 posiłków dzienne w kilkugodzinnych odstępach. Ważne jest także to, aby były one jedzone bez pośpiechu. Warto również zachęcić malucha do tego, aby przed jedzeniem wypił szklankę przegotowanej wody z cytryną, co pozwoli pobudzić trawienie. Dietę dziecka należy wzbogacać o produkty bogate w błonnik stopniowo. Ostatni posiłek powinien być spożywany nie później niż 2 godziny przed położeniem dziecka do snu.W zaburzeniach żołądkowo-jelitowych związanych z nadmiernym gromadzeniem się gazów: dzieci powyżej 6 lat, młodzież i dorośli: 2 kapsułki (co odpowiada 80 mg symetykonu) 3 do 4 razy na dobę. Lek może być stosowany w trakcie lub po posiłkach, w razie potrzeby także przed snem. Skład Espumisanu: Symetykon 40 mg
Wiele osób od czasu do czasu doświadcza zaparć. Naukowcy odkryli, że niektóre soki mogą pomóc zwiększyć zawartość wody w organizmie i częstotliwość wypróżnień. Soki te zawierają sorbitol, który jest niewchłanialnym węglowodanem. Ogólnie rzecz biorąc zaparcia występują, gdy niestrawione resztki żywności przemieszczają się przez układ pokarmowy zbyt wolno. Zaparcie jest zwykle definiowane jako występowanie mniej niż trzech wypróżnień na tydzień. Nawet jeśli regularnie chodzisz do łazienki, kłopoty z wypróżnianiem mogą być kolejną oznaką tego stanu. Objawy zaparć obejmują: rzadkie wypróżnienia twarde lub grudkowate stolce wysiłek, aby się wypróżnić uczucie zablokowania jelit Jakie soki stosować na zaparcia? Kiedy potrzebujesz ulgi, możesz skorzystać z domowych środków wspomagających pracę jelit, na przykład soków owocowych. Pamiętaj, by wycisnąć je bezpośrednio przed spożyciem i unikać dodawania cukru. Z tego powodu wszystkie soki, które można dostać w sklepach nie są polecane, ze względu na zawarte w nich cukry i konserwanty. Sok ze śliwek Najpopularniejszym sokiem łagodzącym zaparcia jest sok z suszonych śliwek. Każda szklanka zawiera około 2,6 grama błonnika. To około 10 procent dziennego zapotrzebowania. Podczas gdy błonnik może zwiększać objętość stolca, sorbitol w soku z suszonych śliwek pomaga go zmiękczyć, ułatwiając przejście. Sok z suszonych śliwek jest również dobrym źródłem witaminy C i żelaza. Jedzenie suszonych śliwek to kolejny sposób na zapobieganie zaparciom. Badanie z 2011 r sugeruje, że suszone śliwki powinny być traktowane jako terapia pierwszego rzutu w przypadku łagodnych do umiarkowanych zaparć. Sok jabłkowy Sok jabłkowy może zapewnić bardzo delikatny efekt przeczyszczający. Jest często polecany dzieciom z zaparciami, ponieważ ma stosunkowo wysoki stosunek fruktozy do glukozy i sorbitolu. Ale z tego powodu może również powodować dyskomfort jelitowy w dużych dawkach. Jabłkowy zawiera wysoki poziom pektyny, która zwiększa objętość stolca. Staje się mocniejszy i trudniejszy do przejścia, co czyni sok jabłkowy lepszym wyborem po epizodach biegunki. Sok gruszkowy Inną świetną opcją jest sok gruszkowy, który zawiera cztery razy więcej sorbitolu niż sok jabłkowy. Sok ten jest również często polecany dzieciom, które mają napady zaparć. Sok gruszkowy nie jest tak bogaty w witaminy jak sok z suszonych śliwek, ale wiele dzieci woli jego smak. Inne napoje Możesz także poczuć ulgę po zmieszaniu wyciśniętego soku z cytryny ze szklanką ciepłej wody. Napoje, które także mogą pomóc, obejmują kawę, herbaty i ogólnie ciepłe lub gorące płyny. Jednocześnie warto trzymać się z daleka od napojów gazowanych, dopóki nie ustąpią zaparcia. Czytaj też:5 korzyści zdrowotnych soku ziemniaczanego, których nie można ignorować
WPHUB. Strona główna. DOM I RODZINA. Ciąża, poród, macierzyństwo i wychowanie dzieci. Zaparcia u 2,5 latki Proszę pomóżcie!!! Zaloguj się, aby obserwować. Obserwujący 0.
Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu _Julek_ Rozpoczęty 6 Styczeń 2014 #1 Hej Dziewczyny, Mam ogromny problem z moją córeczką, który trwa już ponad 10 m-cy!!! Wszystko to trwa od końca lutego 2012 r. Hania w maju skończy 4 latka, nie robi kupki tylko ją wstrzymuje. Chowa się, krzyżuje nóżki i tak mocno wstrzymuje tą kupkę, że nawet tydzień, półtora tygodnia jej nie robi, tylko popuszcza jak już nie jest w stanie jej wstrzymać. Nie wiem co robić, nie mam już siły. Była przez ponad 4 m-ce na lekach i nie było żadnej zmiany. Byliśmy także u pani psycholog. Stwierdziła, że mała nie była przygotowana do robienia kupki do muszli, za szybko chcieliśmy to wprowadzić, za dużo o tym mówilismy (od wrzesnia mała chodzi do przedszkola). Poradziła, aby Hania miała nadal dietę, nie zwracać uwagi na nią kiedy sie chowa i ściska, ogólnie dać jej spokój, żadnych lewatyw a tylko nagradzanie za małe osiągniecia, dużo ruchu i po miesiacu powinno byc ok. Ale nadal nie jest. Słodycze ograniczam - są małą nagrodą za nawet najmniejszą kupkę, dużo ruchu ma a z rana podaję jej Lactulosum, chociaż jej kupki po tygodniu nie są ani suche ani bardzo twarde. Boje sie bardzo, bo to już trwa tak długo... Nawet jeśli zrobi po długim czasie duuużą kupkę to i tak czuję, że nie do końca sie wypróżniła, brzuszek jest powiększony i trochę twardy. W ogóle mam wrażenie, że ciagle ma duży brzuszek. Rozmowy nic nie pomagają, próbuje jej tłumaczyć dlaczego brzuszek jest twardy. Nie mam odpowiedzi dlaczego ściska kupkę... Co robić? Pediatra rozkłada ręce, chyba nie miała takiego przypadku. Może w szpitalu beda w stanie nam pomóc? Ale jak długo? Proszę piszcie... Czy Wam się udało z tego wyjść? Jak? ZAŁAMANA MAMA. reklama #2 Miałam z moją córką identyczny problem. Życie od kupy do kupy. Nam pomógł i wszystkim będę polecać Błonnik dla dzieci z probiotykami czeskiej firmy ASP ( z pingwinkiem na opakowaniu). #3 dieta koniecznie. Tu podrzucam artykuł Jak sobie poradzić z zatwardzeniem u malucha - ale myślę,że warto byłoby sie przejsć do pediatry i skoro sama na to nie wpadła to poprosić o skierowanie na USG jamy brzusznej. Tak dla świętego spokoju. i jeszcze podawałabym siemię lniane oraz tran- lub oliwę ( ale nie wiem czy twoje dziecko łyknęłoby z łyżeczki oliwę ). #4 wg mnie problem jest jednak o podłożu psychologicznym więc zaleciłam bym powrót do pani psycholog i opowiedzenie jej że nie ma rezultatów, poza tym z tego co piszesz to za bardzo nie stosujecie się do zaleceń bo mieliście z nią o tym nie rozmawiać, w takiej sytuacji wszelkie rozmowy i tłumaczenie nie pomogą bo dziecko już ma uraz i to tylko wzmaga problem, zbytnie skupianie się na problemie również nie pomaga, chwalenie jeśli jest przesadzone i skupia zbyt wiele uwagi też może bardziej zaszkodzić niż pomóc, poza tym córka z pewnością odczuwa twoje nerwy i stres i to tez jej nie pomaga, pokazywanie jej brzuszka i takie rozmowy mogą doprowadzić do tego że córka utrwali w sobie przekonanie że jest złą córką bo czegoś nie robi tak jak się tego od niej oczekuje, a dzieci które utrwalają w sobie takie przekonania nie zrobią nic by im się przeciwstawić wręcz przeciwnie będą pogłębiać takie zachowania bo już została im przypięta metka #5 U nas dieta nie pomogła, bo problem był w głowie. Kupa boli, więc wstrzymuje ile się dało. A potem płacz, bo kupa duża do tego twarda jak kamień. Dzięki temu błonnikowi kupy zaczęły zmieniać kolor, a potem były coraz mniej twarde. Póki co jesteśmy na etapie, że kupa jest codziennie, ale głównie w nocy...i tak jak poprzedniczka radzi, starać się jak najmniej rozmawiać i mówić o kupie itp... polecam to forum Ostatnia edycja: 7 Styczeń 2014 #6 Z tego co zrozumiałam, to problem nie leży w zaparciu, lecz w podłożu psychologicznym. Mam nieco podobny problem, bo mój synek wstrzymuje kupki w przedszkolu, bo boi się dużej ubikacji. Początkowo było OK, ale potem coś go zablokowało. Wprowadziliśmy z powrotem nocniczek do łazienki i sam chętnie się tam załatwia. Oprócz tego powolutku namawiamy do dużej ubikacji, czasami chce, czasami nie, pozostawiamy mu wybór. #7 Julek miałam dokładnie to samo z moja córą gdy miała 3,5 roku( obecnie nastolatka ) Córka nie robiła kupki 11 dni !!! Już nie mogła chodzić bo ją wszystko bolało ( pediatra radził zrobić lewatywę która nam nie wyszła...tylko umęczyliśmy dziecko ) Po odwiedzeniu wszystkich możliwych lekarzy ( pediatra chirurg gastrolg itp.) poszłyśmy do psychologa !!! I my trafiliśmy w dziesiątkę !!! Pani doktor porozmawiała z Młodą, później zaprosiła mnie na rozmowę...opowiedziała bajeczkę którą miałam powielać kilka razy dziennie....i.....po powrocie do domu Młoda wzięła nocniczek i poszła robić kupkę ( nie bez strachu...ale poszła sama ) po kilku minutach zawołała że chce żebym opowiedziała jej wierszyk o misiu ... wchodząc do pokoju czułam kupsztala...myślałam że zacałuję to moje dzielne dziecko ( kupka była wieeeelka...pokazałam jej że taka wielka kupa siedziała w brzusiu dlatego był wielki i bolesny)!!! I codziennie po przedszkolku był rytuał kupsztalowy ....do tej pory moja córka długo siedzi w toalecie przy robieniu kupy. Nie doszłam nigdy do tego dlaczego tak się stało...co było przyczyną takich problemów ! Nam pomógł psycholog i opowiadanie o misiu,który był malutki i bał się robić kupkę. Mamusia i tatuś bardzo się o niego martwili bo wiedzieli że boi się zrobić kupkę bo boli go pupcia. Im dłużej nie robi kupki tym gorzej bo wszystko co zjadł gromadziło mu się w jelitkach które go po prostu bolały....aż pewnego dnia mamusia kupiła mu nocniczek ...nowy śliczny nocniczek...bo nie miał. I tak się misiowi spodobał nocniczek że zrobił do niego pierwszą kupkę i stwierdził że pupcia wcale nie boli....wcale !!! Później była kolejna kupka ( bo dużo się tam nagromadziło w jelitkach) i tak codziennie misio "karmił" nocniczek kupkami z którymi misio nie miał problemu !!! Myślę że ważne jest znaleźć powód nie robienia kupki...czy jest to strach o ból związany z robieniem twardej kupki ( można zastosować żel znieczulający...magiczny żel wyganiający kupkę ) a może ktoś naopowiadał córci głupot że kupa to jej ciało i musi z nią zostać ? A może widziała u kogoś biegunkę i boi się robić kupkę bo ona ma "inną"? Takie pytania zadała nam Pani Psycholog...utkwiły mi w pamięci....ciekawe dlaczego ? Życzę powodzenia !!! #8 Stosowanie diety bogatej w błonnik, dużo płynów, ruch to podstawa, ale w przypadku zaparć nawykowych bardzo istotny jest aspekt psychologiczny. Można spróbować - o czym było wspomniane - opowiadania bajek "tematycznych", czy czytania książeczek, których w tej tematyce jest na rynku sporo. reklama #9 Tak, też się z tym zgadzam. Trrzebba dotrzeć do przyczyn wstrzymywania. reklamabF6V. 3013663429815959469478447
